Polderhuis Het Loo
"Jouw thuis in de polder"

 

Wie zijn wij:

We zijn Jaap en Stephanie, we zijn getrouwd en hebben twee kinderen Gijs (9 ) en Pleun (6 ). We willen met jou een fijn thuis maken, want een thuis dat maak je samen. 

Ik ben Jaap en ik werk al lang met mensen met een verstandelijke beperking. Als leerling begonnen en na het behalen van mijn diploma's als persoonlijk begeleider aan het werk gegaan. De laatst 4 jaar als manager van verschillende woon groepen. Dit werk vind ik heel leuk en geeft me veel plezier. Het leukste van het Polderhuis het Loo vind ik het samen doen. Nu in het oprichten van het Polderhuis met Stephanie en samen met de bewoners het te gaan ontdekken. Wat ik belangrijk vind, is dat je je eigen keuzes mag maken. Hierbij wil ik je graag helpen. Doordat ik heel rustig ben en veel geduld heb, lukt het om samen voor jou de beste keuze te maken. Zo kunnen we samen meer dan je nu denkt. Dat heb ik zo vaak gezien afgelopen jaren.


 “Jaap is nuchter met een ongelooflijk droog gevoel voor humor. Hij is beresterk, en staat altijd voor iedereen klaar. Hij werkt hard, maar is altijd ontspannen. Hij oordeelt niet, maar neemt mensen zo als ze zijn. Daarom denk ik ook zo geliefd”.

Lies van der Pol (zusje Jaap)


En ik ben Stephanie, ik werkte als polikliniekassistente in het Alrijne ziekenhuis. Ik ben een regeltante. Ik zorg goed voor iedereen, maar regel ook dat het soepel gaat. Het is fijn als er geen gezeur is over wie wat moet doen. Omdat het duidelijk is. Maar het is ook fijn als we weten wat je bijvoorbeeld lekker vindt en wat niet. Ik lust zelf bijna alles, maar ik houd niet van paprika. Dan is het toch balen als iemand dat steeds vergeet. 

Jaap en ik zijn een goed team samen. We hebben dezelfde visie, maar brengen iets anders in. Dit werkt in ons gezin, dit werkte ook goed toen we ons eigen huis bouwden en ook in de samenwerking om Polderhuis het Loo te stichten. Al die grote stappen hebben we samen bedacht en uitgevoerd. We doen dit met veel plezier om dit samen op te bouwen. 


“Stephanie laat zich niet gek maken, met een heldere kijk heeft ze de touwtjes in handen. Maar ze is ook lief en attent.”

 Wil Schoteldraaijer (moeder Stephanie)